Наталі Купрэвіч // Краязнаўчая газета. – 2017. – с. 2. — № 35.
Літаратурна-музычны фестываль «Светлае слова» на Вілейшчыне распачаўся: насычаны яркімі падзеямі і сустрэчамі з цікавымі людзьмі, дзецьмі і моладдзю, усімі тымі, хто неабыякава ставіцца да роднага слова. Ён запомніцца шматлікім наведвальнікам і гасцям. З 8-га па 14-га верасня актыўна працавалі 24 інтэрактыўныя пляцоўкі. Мерапрыемствы фестывалю наведала звыш за тысячу ўдзельнікаў.
Прыгажосць беларускага Слова на бібліятэчных пляцоўках неслі слухачам вядомыя віляйчане, якія ўвесь час застаюцца адданымі роднай мове: Барыс Манцэвіч, Антаніна Гарчакова, Уладзімір Ляшкевіч, супрацоўнікі Вілейскай раённай бібліятэкі імя Ганны Новік: Іна Лазар, Людміла Тонкавіч, Іна Лісіца, Алена Бабарыка і інш. Слова журналіста, прадстаўніка вельмі цікавай і ў той жа час складанай прафесіі, гучала з вуснаў заслужанага журналіста Рэспублікі Беларусь, карэспандэнта газеты «Мінская праўда» Марыі Кузаўкінай.
У год 500-годдзя беларускага кнігадрукавання ў Вілейскай раённай бібліятэцы імя Ганны Новік аб дзейнасці першадрукара Івана Фёдарава распавядалі старшы навуковы супрацоўнік ДУ «Вілейскі краязнаўчы музей» Вольга Коласава і сябра Саюза архітэктараў СССР Анатоль Капцюг. Наведвальнікі мелі магчымасць пазнаёміцца з унікальнай выставай кніг з фондаў музея (дарэчы, усе выставы на базе бібліятэк, Цэнтра эстэтычнага выхавання працуюць да 30 верасня ўключна).
Сентябрь – месяц, в котором многое связано с книгой. В сентябре общественность страны отмечает День белорусской письменности, День знаний и День библиотек Беларуси. В преддверии главного праздника библиотек хочется вспомнить все самые значимые события 2017 года в мире белорусской книги.
500 лет назад (6 августа 1517 года) в Праге Франциском Скориной на древнебелорусском языке был издан “Псалтырь” – первая печатная книга всех восточных славян. Читать полностью >>>
В эту пятницу каждый влюбленный в книгу может праздновать – 15 сентября в Беларуси отмечается День библиотек. Мы встретились с заместителем директора ГУК «Вилейская районная центральная библиотека им. А.Новик» Галиной Авласович и поговорили о прошлом и настоящем библиотеки. На разных должностях Галина Николаевна работает в библиотеке с 1978 года и, соответственно, имеет возможность сравнить.
– И, конечно, первый вопрос – не теснит ли бумажную книгу электронная?
– Нет. Я вижу это и по своим детям, и по посещению библиотеки. С широким распространением несколько лет назад электронной книги многие читатели обзавелись этим гаджетом. И поначалу казалось, что этот вариант чтения даже лучше – во всяком случае, дешевле, учитывая возможность (не всегда легальную) бесплатного скачивания книг. К тому же с электронной книгой проще быть в курсе книжных новинок. Однако вскоре оказалось, что качество чтения иное: электронка позволяет «проглотить» литературу, а книжный вариант – прочувствовать её. Читаешь бумажную книгу и «проживаешь» её. И это не только моё мнение. Должна отметить, что после спада интереса к библиотеке (а, наверное, и к чтению вообще) в девяностых – начале двухтысячных годов, сейчас мы констатируем другую тенденцию. А именно возрастание интереса к библиотеке. И не только среди детей, но и среди взрослых. Читать полностью >>>
Зямля карані трымае… …Такія словы пачула я ад Марыны Пашкевіч, маёй нядаўняй суразмоўцы, якая працуе бібліятэкатарам у Лыцавічах. І Марына Уладзіміраўна мае падставу так казаць. Гутарка ішла пра сям’ю, пра вёску і яе будучыню. Як ні круці, а менавіта вёска корміць усіх – і тых, у каго перад вачыма сельскі краявід, і тых, што кожны дзень бачаць урбаністычны пейзаж. Дзякуючы нястомнай працы людзей, якія нястомна шчыруюць на залатой ніве, з’яўляецца на паліцах магазінаў, а потым – на абедзенным стале, духмяны хлеб… Читать полностью >>>
Са школьных гадоў Жанна любіла чытаць. Кожную вольную хвіліну старалася праводзіць з кнігай. У такія моманты нібыта трапляла ў іншую рэальнасць, перажывала ўсё тое, што выпадала на лёс герояў. Дзіўная рэч – кніга. Толькі яна здольна, нібыта машыну часу, вярнуць чалавека ў далёкую мінуўшчыну, а то, наадварот, – занесці ў той час, які будзе…
Захапленне (а кажучы сучаснай мовай, хобі) дзяўчыны прывяло яе ў бібліятэчны каледж, у якім яна з задавальненнем вучылася. А затым было знаёмства з Віктарам Андрыеўскім, якое і стала лёсавызначальным. Неўзабаве маладыя пажаніліся, пачалі жыць у роднай вёсцы Віктара – Сосенцы. Жанна цёпла прыгадвае той перыяд свайго жыцця. Маладыя былі, толькі вучыліся жыццёвай навуцы. І настаўнікамі для іх былі блізкія людзі, аднавяскоўцы. Ды і адзіны сынок Руслан там убачыў свет, а цяпер вунь ужо сам бацька малой Ізабэлы… Читать полностью >>>
“Жизнь должна как искра,
яркой быть и вольной,
Золотой – как звёзды, светлой –
как мечта.”
П. Малафей
Клаўдзія Дубовік. Імя гэтай таленавітай і энергічнай жанчыны ведае вялікая колькасць жыхароў Вілейшчыны. Яна аўтар зборнікаў вершаў, апавяданняў, эсэ і нават казак.
11 жніўня ў чытальнай зале ДУК «Вілейская раённая цэнтральная бібліятэка імя Ганны Новік» адбылася прэзентацыя чарговай кнігі Клаўдзіі Дубовік «Не трэба жыцця маіх дзён пазалоты…». Кніга прысвечана нашаму земляку — паэту Пятру Малафею.
Летние каникулы – самое подходящее время, чтобы подружиться с книгами, время увлекательных игр, соревнований и красочных праздников. И организация досуга наших читателей в летнее время уже давно стала важной частью работы библиотек Вилейщины. Наши сотрудники стараются превратить летние каникулы ребят в увлекательное путешествие в страну книг. Всё лето они проводят для малышей и их родителей интеллектуальные состязания и викторины, приглашают на книжные выставки и экскурсии, организуют квесты, фотокроссинги и соревнования в парках, скверах и библиотечных двориках. Читать полностью >>>
8 чэрвеня 2017 года Міністрам культуры Рэспублікі Беларусь падпісаны загад № 128 “Аб выніках XXV Рэспубліканскага конкурсу “Бібліятэка – асяродак нацыянальнай культуры”.
Прыемна адзначыць, што знакавыя падзеі культурнага жыцця не абмінулі і прадстаўнікоў Вілейшчыны. Свой унёсак у развіццё культурнага ўзроўню зрабілі бібліятэкары аддзела абслугоўвання і інфармацыі ДУК “Вілейская раённая цэнтральная бібліятэка імя Г. Новік” пад кіраўніцтвам Людмілы Тонкавіч. Так, у намінацыі “За падтрымку і развіццё чытання” яны адзначаны дыпломам I ступені і грашовай прэміяй.
Хачу падзяліцца самымі светлымі эмоцыямі, якія перапаўнялі мяне, калі апынулася на юбілейнай паэтычнай сустрэчы з Людмілай Адамовіч, якая прайшла у бібліятэцы сямейнага чытання.
Юбілей – нагода падсумаваць дасягненні, сустрэцца з сябрамі, сказаць шчыры дзякуй тым, каму абавязаны многім. Людміле Іосіфаўне ўдалося максімальна рэалізаваць гэту задачу. На жаль, яе бацька не дачакаўся гэтай падзеі, а маці па стану здароўя не змагла прысутнічаць на iмпрэзe. Ды успаміны пpa ix гучалі з вуснаў паэткі. Дэманструючы фотаздымкi, аўтар прыгадала дзяцінства, якое прайшло сярод дарагіх ёй людзей.