Ганне Новік

Жыццё пражыць — не поле перайсці.

Ваш шлях жыццёвы сведчанне таму:

Спазнаўшы наймічкі нялёгкі лёс,

Прайшлі праз дэфензіву і турму.

Калі шугала полымя вайны,

Настаў нялёгкі ліхалецця час,

Вы на пярэднім краі зноў былі,

Бо думалі не пра сябе, пра нас..

I ў мірны час нялёгка Вам было

(Ды Вы не зналі, як магло б інакш):

Зноў там, дзе больш за ўсё недастае,

Дзе больш за ўсё патрэбен вопыт Ваш.

…I сёння Вы таксама ў страі,

У гушчыні жыцця, сярод людзей –

Дарадчык і нястомны працаўнік,

I праваднік найноўшых усіх ідэй.

Жыццё пражыць – не поле перайсці.

I цяжкасці, і радасці былі.

 Калі б прыйшлося зноўку ўсё пачаць,

Упэўнены: інакш Вы не змаглі…

Уладзімір ВЕСЯЛУХА