В эту пятницу каждый влюбленный в книгу может    праздновать – 15 сентября в Беларуси отмечается День    библиотек. Мы встретились с заместителем директора ГУК  «Вилейская районная центральная библиотека им. А.Новик»    Галиной Авласович и поговорили о прошлом и настоящем  библиотеки. На разных должностях Галина Николаевна  работает в библиотеке с 1978 года и, соответственно, имеет          возможность сравнить.

– И, конечно, первый вопрос – не теснит ли бумажную книгу электронная?

– Нет. Я вижу это и по своим детям, и по посещению библиотеки. С широким распространением несколько лет назад электронной книги многие читатели обзавелись этим гаджетом. И поначалу казалось, что этот вариант чтения даже лучше – во всяком случае, дешевле, учитывая возможность (не всегда легальную) бесплатного скачивания книг. К тому же с электронной книгой проще быть в курсе книжных новинок. Однако вскоре оказалось, что качество чтения иное: электронка позволяет «проглотить» литературу, а книжный вариант – прочувствовать её. Читаешь бумажную книгу и «проживаешь» её. И это не только моё мнение. Должна отметить, что после спада интереса к библиотеке (а, наверное, и к чтению вообще) в девяностых – начале двухтысячных годов, сейчас мы констатируем другую тенденцию. А именно возрастание интереса к библиотеке. И не только среди детей, но и среди взрослых. Читать полностью >>>

Зямля карані трымае… …Такія словы пачула я ад Марыны Пашкевіч, маёй нядаўняй суразмоўцы, якая працуе бібліятэкатарам у Лыцавічах. І Марына Уладзіміраўна мае падставу так казаць. Гутарка ішла пра сям’ю, пра вёску і яе будучыню. Як ні круці, а менавіта вёска корміць усіх – і тых, у каго перад вачыма сельскі краявід, і тых, што кожны дзень бачаць урбаністычны пейзаж. Дзякуючы нястомнай працы людзей, якія нястомна шчыруюць на залатой ніве, з’яўляецца на паліцах магазінаў, а потым – на абедзенным стале, духмяны хлеб… Читать полностью >>>

Са школьных гадоў Жанна любіла чытаць. Кожную вольную хвіліну старалася праводзіць з кнігай.  У такія моманты нібыта трапляла ў іншую рэальнасць, перажывала ўсё тое, што выпадала на лёс герояў. Дзіўная рэч – кніга. Толькі яна здольна, нібыта машыну часу, вярнуць чалавека ў далёкую мінуўшчыну, а то, наадварот, –  занесці ў той час, які будзе…

Захапленне (а кажучы сучаснай мовай, хобі) дзяўчыны прывяло яе ў бібліятэчны каледж, у якім яна з задавальненнем вучылася. А затым было знаёмства з Віктарам Андрыеўскім, якое і стала лёсавызначальным. Неўзабаве маладыя пажаніліся, пачалі жыць у роднай вёсцы Віктара – Сосенцы. Жанна цёпла прыгадвае той перыяд свайго жыцця. Маладыя былі, толькі вучыліся жыццёвай навуцы. І настаўнікамі для іх былі блізкія людзі, аднавяскоўцы. Ды і адзіны сынок Руслан там убачыў свет, а цяпер вунь ужо сам бацька малой Ізабэлы… Читать полностью >>>

    “Жизнь должна как искра,

      яркой быть и вольной,

      Золотой – как звёзды, светлой –

      как мечта.”

      П. Малафей 

Клаўдзія  Дубовік. Імя гэтай таленавітай і энергічнай жанчыны ведае вялікая колькасць жыхароў Вілейшчыны. Яна аўтар зборнікаў вершаў, апавяданняў, эсэ і нават казак.

11 жніўня ў чытальнай зале ДУК «Вілейская раённая цэнтральная бібліятэка імя Ганны Новік» адбылася прэзентацыя чарговай кнігі Клаўдзіі Дубовік «Не трэба жыцця маіх дзён пазалоты…». Кніга прысвечана нашаму земляку — паэту Пятру Малафею.

Читать полностью >>>

Летние каникулы – самое подходящее время, чтобы подружиться с книгами, время увлекательных игр, соревнований и  красочных праздников. И организация досуга наших читателей в летнее время уже давно стала важной частью работы библиотек Вилейщины. Наши сотрудники стараются превратить летние каникулы ребят в увлекательное путешествие в страну книг. Всё лето они проводят для малышей и их родителей интеллектуальные состязания и викторины, приглашают на книжные выставки и экскурсии, организуют квесты, фотокроссинги и соревнования в парках, скверах и библиотечных двориках. Читать полностью >>>

8 чэрвеня 2017 года Міністрам культуры Рэспублікі Беларусь падпісаны загад № 128 “Аб выніках XXV Рэспубліканскага конкурсу “Бібліятэка – асяродак нацыянальнай культуры”.

Прыемна адзначыць, што знакавыя падзеі культурнага жыцця не абмінулі і прадстаўнікоў Вілейшчыны. Свой унёсак у развіццё культурнага ўзроўню зрабілі бібліятэкары аддзела абслугоўвання і інфармацыі ДУК “Вілейская раённая цэнтральная бібліятэка імя Г. Новік” пад кіраўніцтвам Людмілы Тонкавіч. Так, у намінацыі “За падтрымку і развіццё чытання” яны адзначаны дыпломам I ступені і грашовай прэміяй.

Читать полностью >>>

Хачу падзяліцца самымі светлымі эмоцыямі, якія перапаўнялі мяне, калі апынулася на юбілейнай паэтычнай сустрэчы з Людмілай Адамовіч, якая прайшла у бібліятэцы сямейнага чытання.

Юбілей – нагода падсумаваць дасягненні, сустрэцца з сябрамі, сказаць шчыры дзякуй тым, каму абавязаны многім. Людміле Іосіфаўне ўдалося максімальна рэалізаваць гэту задачу. На жаль, яе бацька не дачакаўся гэтай падзеі, а маці па стану здароўя не змагла прысутнічаць на iмпрэзe. Ды успаміны пpa ix гучалі з вуснаў паэткі. Дэманструючы фотаздымкi, аўтар прыгадала дзяцінства, якое прайшло сярод дарагіх ёй людзей.

Читать полностью >>>

Фотокроссинг – соревнование фотографов, гонка с тематическими и временными рамками. Спорт и фотоконкурс одновременно, сочетает в себе оценку скорости и креативности.

7 июня в Вилейском городском парке впервые прошла необычная фотокроссинг-игра «Молодость! Лето! Вилейка!», организатором которой выступил отдел библиотечного маркетинга ГУК «Вилейская районная центральная библиотека им. Анны Новик». Цели игры — активный отдых, выработка навыков командной работы и решения нестандартных задач, развитие креативности и реализация творческого потенциала участников.

Читать полностью >>>

У паўсядзённым кругавароце сучаснага жыцця не так многа застаецца часу, каб спыніцца, прыслухацца да сябе, задумацца i пераасэнсаваць пражытае. Думкі ўвесь час лятуць уперад, у будучыню. Планы, памкненні, няспынны вip… Давайце гля­нем навокал, павучымся мудрасці ў прыроды. Перш чым абудзіцца да новага жыцця, узарвацца рознакаляровасцю фарбаў i гоманам соцень роз­ных галасоў, яна замірае, нібы прыслухоўваецца да сябе, да глыбінь Зямлі. Вось i нам, напэўна, належыць так зрабіць. Тым больш, што гэтай парой у большасці насельніцтва нашай краіны ідзе перадвелікодны пост.

Читать полностью >>>

Час ідзе ўперад. Камусьці сёння толькі дваццаць, у яго яшчэ ўсё ў будучым. А пажылы чалавек усё больш жыве ўспамінамі. Аналізуе пражытае жыццё з яго праблемамі i радасцямі. Дзесьці я чытала, каб быць шчаслівым, чалавеку патрэбна мець чыстую душу, вочы, здольныя бачыць рамантыку ў звычайным, сэрца дзіцяці і духоўнае ўсведамленне сціпласці. Трэба ствараць свой, асабісты, сцэнарый шчаслівага жьщця. Ствараць сваю асобу.

Читать полностью >>>